قنداق نوزاد برای سلامت او خطر دارد؟

قنداق کردن swaddling clothes رسمی دیرینه به صورت پیچیدن شیرخوارگان در پتو یا پارچه‌های مشابه نازک است تا از حرکت اعضای خارجی جلوگیری شود.

قنداق نوزاد در نقاشی های قرن چهاردهم نیز دیده می شود. قنداق کردن پیچیدن محکم نوزاد در پوشش یا پتو به منظور بهتر ساختن خواب او است. به حالتی اطلاق می شود که کودک در داخل پارچه یا پتویی بسته بندی می شود بطوریکه سرش بیرون و دست هایش داخل قنداق است.
با کیسه های خواب نیز می توان قنداق کرد. پارچه ای مانندِ بالِ هواپیما، که نوزاد را مانندِ پیکره ای درونِ یک باکس در بر می گیرد. دو سوی پارچه، دورِ نوزاد پیچیده می شوند، و پاهای او در پهنایی کوچک تر جای می گیرند.

قنداق نوزاد خطرناک است؟

در حالی که قنداق در میان بعضی از والدین و متخصصان اطفال از محبوبیت خاصی برخوردار است، اما برخی از تحقیقات صورت گرفته نوعی تضاد و دوگانگی را در این کار نشان می دهد. به گزارش اقتصاد آنلاین: دکتر هاروی کارپ (Harvey Karp) در کتاب خود تحت عنوان «The Happiest Baby on the Block» توضیح می دهد که چگونه قنداق کردن به شبیه سازی محدوده رحم مادر کمک کرده و به نوزاد احساس راحتی می بخشد. با این حال در سال های اخیر در ایالاتی مانند مینه سوتا در حال حاضر قنداق کردن در مهد های کودک یا مراکز نگهداری کودکان غیر قانونی است. این ممنوعیت بر اساس تصمیم سال 2011 مرکز ملی منابع در خصوص سلامت و ایمنی کودک گرفته شده است بطوری که در آن آمده است: «شواهد نشان می دهند که قنداق کردن می تواند خطر پیش آمدن پیامد های جدی برای سلامت نوزاد از جمله سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) و بیماری های لگن را افزایش دهد».

قنداق نوزاد مفید است؟

آکادمی اطفال آمریکا موضع رسمی در مورد ایمنی قنداق در محیط مهد کودک اتخاد نکرده است، اما خاطر نشان می کند که قنداق «راهی مؤثر برای آرامش نوزاد به ویژه در طی دوران ابتدای تولد و به طور کلی در سه ماه اول زندگی است».
دکتر کارپ برای آرام ساختن نوزادان بی قرار پنج راهکار معرفی کرده است که از محبوبیت خاصی برخوردارند این پنج راهکار قنداق کردن، قرار دادن نوزاد به پهلو یا بر روی شکم، تکان دادن، تولید صدا هایی شبیه هیس و مکیدن را شامل می شود. قنداق کردن می تواند نوزاد تازه متولد شده را از حرکات ناگهانی و وحشت آور بازدارد در نتیجه خواب را بهتر می سازد. این کار به ویژه برای والدینی که صاحب نوزادانی هستند که از درد های کولیک (دل درد) رنج می برند بسیار حیاتی است.
قندان کردن منجر به گریه کمتر، ضربان قلب با ثبات تر می کند و در حالیکه رفلکس مورو کاهش می یابد کودک خواب بهتری را تجربه می کند.

رفلکس استارتل یا مورو چیست؟

رفلاکس استارتل در بدو تولد وجود دارد و معمولاً در 4 یا 3 ماهگی قطع می شود. در این رفلکس نوزاد در صورت مواجهه با یک استرس ناگهانی محیطی همچون صدا، سر و پاها را باز می کند و بازوها را به بالا و بیرون برده و انگشتان دست را باز می کند. اگرچه این یک تجربه طبیعی است، اما ممکن است آزار دهنده باشد و باعث بیداری مکرر کودک شما گردد.

مراحل قنداق نوزاد

قنداق کردن نوزاد باید زمانی انجام شود که نوزاد به خوبی شیر خورده، آروغ زده، پوشک او عوض شده و چندان هم خسته نباشد. یادتان باشد اگر می خواهید نوزادتان را قنداق پیچ کنید باید پیش از هر کاری مطمئن باشید که این کار را به خوبی آموخته اید.

مرحله 1:

یک سطح صاف و مسطح را انتخاب نمایید. پتوی قنداق را به شکل یک لوزی با گوشه ای که به سمت بالا قرار دارد؛ بر روی یک سطح صاف (مانند وسط تخت خود یا روی زمین) پهن کنید. گوشه سمت بالا را در حدود 15 سانتی متر تا کنید.

مرحله 2:

کودک را به کمر روی پتو یا پارچه قنداق قرار دهید. در حالی که صورتش به سمت بالا است. سر او باید بالای لبه تا خورده پتو قرار گیرد و بقیه بدن او باید در وسط قندان و به سمت گوشه پایین قندان قرار گیرد.

مرحله 3:

بازوی چپ کودک را صاف کنید. سپس سمت چپ پتو را گرفته و آن را روی بازوی چپ و سینه او بپیچید. پتو را در زیر بازوی راست و پشت نوزاد قرار دهید. در این مرحله بازوی چپ کودک شما پوشانده می شود اما بازوی راست او آزاد است.

مرحله 4:

گوشه پایین را بالا بیاورید. گوشه پایین پتو را روی بدن کودک خود قرار دهید و آن را تا زیر چانه کودک بالا برده و در آنجا تا بزنید. حالا بازوی راست کودک خود را صاف کرده و سمت راست پتو را روی بدن کودک خود بکشید و آن را در زیر سمت چپ او قرار دهید.

مرحله 5:

پارچه قندان را محکم کنید. قسمت آخر ملحفه را زیر کودک خود قرار دهید و در آنجا ببندید.

نکات مهم در قنداق کردن نوزاد

چیزی که هر دو گروه مخالفان قنداق و موافقان، بر سر آن تفاهم دارند ضررهای سفت قنداق کردن نوزادان است.
پتو قنداق نباید خیلی محکم باشد. قنداق های محکم پاهای نوزاد را وادار می کند تا به صورت غیر طبیعی مستقیم و صاف قرار گیرد و ممکن است به باسن، مفاصل و غضروف های او آسیب برساند.
برای رشد طبیعی لگن، قسمت پایین قنداق باید به اندازه کافی شل باشد تا پاهای کودک شما خم شده و راحت و طبیعی قرار گیرد. برای این کار بهتر است بتوانید انگشت خود را میان نوزاد کودک براحتی جابجا کنید.
باید بدانید که قنداق باعث ترمیم یا بهبود مشکل استخوانی در نوزاد نمی شود. بعضی مادران برای اصلاح پرانتزی بودن پاها یا جهت صاف کردن آنها، قنداق می کنند. در حالی که متخصصان ارتوپد معتقدند قنداق کردن به هیچ وجه باعث رفع عیب پای پرانتزی نمی شود و کمکی به صاف شدن پای نوزادان نمی کند.
پتوهای قندان گشاد نیز خطرناک است. ممکن است در حالت خواب صورت کودک را بپوشانند و احتمال خفگی را در نوزاد افزایش دهد و یا در صورت برخورد با صورت نوزاد باعث بیدار شدن او می گردد.
هدف اصلی قنداق ایجاد احساس اطمینان و امنیت در نوزاد است. تنها زمانی از قنداق استفاده کنید که نوزاد بی قرار است، گریه می کند یا نمی تواند بخوابد و با به سرعت تکان دادن دست و پایش آرامش ندارد. با همه خطرهایی که گروه مخالفان قنداق کردن، مطرح می کنند، بهتر است اگر نوزاد آرامی داریم او را قنداق نکنیم. و اگر ناآرامی و گریه های نوزاد مجبورمان می کند به استفاده از قنداق، قنداق کردن نباید سفت و خیلی محکم و یا خیلی شل باشد، بلکه با پارچه ای نرم و نازک و به صورت نه شل و نه سفت انجام بگیرد.



در صورت تردید در خصوص قنداق کردن فرزند خود با پزشک او در مورد آن صحبت کنید.

منابع: سلامت اول، اقتصاد آنلاین