ویژگی های کودکان لوس و نحوه اصلاح این رفتار

طرز برخورد با یک کودک لوس به صبوری نیاز دارد. ما در مورد کودکی حرف می زنیم که کل رفتار و کردارش مشکل زاست. پس چیزی نیست که یک شبه تغییر کند.

تعریف کودک لوس

آیا اخیرا فرزندتان زیاد بدخلقی داشته است؟ اگر به خواسته هایش گوش ندهید ساعت ها گریه می کند؟لوس شدن کودک به یکی از دغدغه های حوزه تربیت در خانواده ها تبدیل شده است که هر روز نیز در جامعه ما این معضل رو به افزایش است. روان شناسان اعتقاد دارند که لوس بودن و یا لوس شدن کودک یک اختلال رفتاری است که در نتیجه آن کودک نمی تواند به درستی با هم سن و سالان و یا بزرگ تر های خود رفتار نموده و تعامل برقرار کند. کودک لوسیک کودک بی نظم و نچسبی است که اکثر مواقع طوری رفتار می کند که انگار 3-2 ساله است. خودخواه، بهانه گیر، بی ملاحظه، بیزار کننده نسبت به اطرافیان است.هیچ کودکی از بدو تولد لوس به دنیا نمی آید و این ویژگی رفتاری، ارتباط مستقیم با نوع تربیت والدین دارد.

نشانه ها و علائم کودکان لوس

• تحمل "نه" شنیدن را ندارند:هیچ کس دوست ندارد نه بشنود، اما اگر فرزند شما به سادگی نمی توانند این موضوع را تحمل کنند، قطعاً لوس شده است. بهترین معیار برای تعیین اینکه آیا کودک لوس شده یا نه این است که او چگونه وقتی از چیزی که می خواهد، محروم می شود، کنار می آید.
• بی احترامی کودک نسبت به بزرگسالان یا دیگر بچه ها
• خود محور است و تصور می کند که تمامی خواسته های او بدون قید و شرط باید برآورده شود.
• دروغ گویی و سوء استفاده گری برای رسیدن به خواسته هایش
• از قوانین پیروی نمی کنند.
• نالیدن مکرر یا قهر های مکرر.
• نا رضایتی از همه چیز (هیچ وقت هیچ چیز کافی نیست)
• به جای "لطفا" از "باید" استفاده می کنند و تشکر نمی کنند.
• اجازه استفاده از وسایل خود را به دیگران نمی دهند.
• طاقت باخت ندارند.
• بدخلقی به خصوص در جمع و بیرون از خانه
• عزت نفس ضعیفی دارند:شاید به نظر برسد کودکان لوس بیش از حد اعتماد به نفس دارند، اما آن ها اغلب از خود متنفر و مضطرب هستند.
• به عواقب حرف های خود اهمیت نمی دهند.
• اگر هدیه ای را دوست نداشته باشند احساس بیزاری خود را بروز می دهند.

چرا یک بچه لوس می شود؟

بچه های لوس از اول بد نبوده اند و رفتارشان نتیجه نحوه تربیت اشتباه والدین آن هاست. بسیاری از والدین بر این باورند، چون کودک به لحاظ عاطفی شکننده است، نیاز ها و حقوقش بر والدین ارجحیت دارد. خیلی از والدین وقتی بچه گریه می کند هر چیزی که می خواهد برایش فراهم می کنند.

تربیت نقش مهمی در رفتار یک کودک دارد. دلایل زیر نقش مهمی در رفتار کودک ننر دارند:

• تامین آنی تمام خواسته های او
• جبران خستگی و عدم حضور فیزیکی والدین با خرید هدیه و دادن پول زیاد به کودک
• داشتن دوستان لوس و یادگیری از رفتار آنان
• والدین بیش از حد محافظ
• تامین خواسته های کودک برای جلوگیری از گریه، دعوا و سر و صدای او
• عدم آموزش رفتار صحیح و ادب اجتماعی به کودک
• محبت بیجا به کودک برای جبران کوتاهی در حق فرزند:خیلی از والدین این روز ها در زمینه بزرگ کردن بچه های خود احساس گناه می کنند اما این مسئله وقتی تبدیل به مشکل می شود که ندانید چطور باید اشتباهات خود را به درستی جبران کنید. مثلاً بعضی از والدین که عمده وقت خود را صرف کار کردن می کنند، از اینکه نمی توانند با فرزندشان به اندازه کافی وقت بگذرانند احساس گناه کرده و از همین رو به لحاظ مادی او را لوس می کنند. فرزندان این والدین بچه هایی هستند که دست اول ترین اسباب بازی ها را دارند.
• به جای کودک زندگی کردن: این والدین آینده بچه را به او دیکته می کنند، آینده ای که او ممکن است برای خود آنطور در نظر نگرفته باشد. آن ها هر چیزی که برای تحقق این آینده لازم است را در اختیار کودک قرار می دهند. این والدین ممکن است به لحاظ مادی هم بچه ها را لوس کرده و چیز هایی که خود در کودکی از آن محروم بودند را به طور افراطی برای بچه فراهم کنند.

نحوه برخورد و اصلاح کودک لوس

به او حق انتخاب دهید

گاهی به او حق انتخاب بدهید؛ مثلاً در مورد نوع کتابی که دوست دارد مطالعه کند و یا نوع لباسی که به تن کند و یا نوع میان وعده ای که می خواهد میل کند، از او نظرخواهی کنید و بدین ترتیب به او یاد بدهید که در برخی موارد امکان انتخاب برای او وجود دارد و در برخی موارد نیز باید به انتخاب والدینش احترام بگذارد. وقتی هیچ حق انتخابی ندارد، به او این امکان را ندهید و برای او قوانین خاصی تعیین کنید. مثلاً هنگام خرید در مکان های شلوغ باید دست مادر خود را بگیرد و در این مکان حق هیچ انتخاب دیگری را ندارد و یا هنگام اتومبیل سواری حتماً باید کمربند ایمنی خود را ببندد.

او را کار آفرین تربیت کنید

بچه هایی که همیشه مقدار مشخصی پول تو جیبی می گیرند، کارمند تربیت می شوند. این بچه ها همیشه باید چیزی را دریافت کنند، فارغ از آنکه خودشان چقدر کار کرده اند. در عوض، او را کارآفرین تربیت کنید. او باید یاد بگیرید که چطور پول دربیاورد. برای مثال، با بهبود رفتار و کمک در خانه می تواند پول توجیبی بیشتری داشته باشد یا با تنبلی و بی مسئولیت بودن بخشی از حقوق خود را از دست خواهد داد.

به او آموزش صبر دهید

به او یاد دهید که باید صبر کند تا به خواسته هایش برسد. عدم آموزش این مهارت، او را در زندگی به فردی سرخورده تبدیل می کند. اگر در حال مکالمه تلفنی با دوستتان هستید و کودک از شما درخواست می کند برای او کاری انجام دهید، نیازی نیست فوراً تلفن را قطع کنید، بلکه از او خواهش کنید چند دقیقه ای صبر کند تا مکالمه شما تمام شود.

بحث نکنید

مشاجره با کودکان فقط وضعیت را بدتر می کند. در عوض، با آرامش و محترمانه با آن ها صحبت کنید، یا برای مدتی آن ها را نادیده بگیرید و زمانی که آرام و آماده صحبت هستند، به آن ها بازگردید.کودکانی که ارتباط سالمی با والدین خود دارند مشکلات خود را به اشتراک می گذارند و با خیال راحت گفتگو می کنند. سعی کنید با فعالیت های ساده در خانه پیوند بین خود را تقویت کنید. هنگامی که آن ها احساس آزادی کنند تا احساسات و عواطف خود را با شما در میان بگذارند، از نظر عاطفی برای مقابله با هر موقعیتی قوی خواهند بود.

محبت کننده و در عین حال قاطع باشیم

ثبات خلق و ثبات اندیشه و رفتار در والدین ضروری است. چنانچه اصول تربیتی خود را تغییر دهیم و به گفته های خود چندان اعتقادی نداشته باشیم، فرزندان به اصول و قوانین خانواده پایبند نخواهند شد. پس جدی و قاطع بودن به معنای آن است که در اجرای اصول و قوانین خانواده باری به هر جهت رفتار نکنیم.چنانچه حریم خانواده امنیت و اطمینان لازم را برای کودک فراهم کند، او به راحتی می تواند اشتباهات خود را بپذیرد و هر موردی را که به او تذکر داده شود، تغییر دهد.

آموزش احترام به حقوق دیگران و همدلی

به او آموزش دهید که به حقوق دیگران احترام بگذارد.یادگیری کار گروهی از دوران کودکی به آن ها کمک می کند تا صبر داشته باشند، با دیگران همدلی نشان دهند و اعتماد ایجاد کنند. کمک به دیگران و حتی کمک به نیازمندان می تواند حس همدلی را در کودک به وجد آورد.

زیادی از کودک تعریف نکنید

مهم است که مشوق کودکان بوده و آن ها را در عشق و محبت تان غرق کنید، اما تحقیقات نشان می دهد، بچه ها ممکن است دیدی که والدینشان نسبت به آن ها دارند را کاملاً جدی گرفته و درنتیجه رفتار های لوس از خود نشان بدهند. به جای تشویق کودک به خاطر چیزی که واقعاً در آن خوب نیست، مشوق تلاش های او باشید. مثلاً :«بهت افتخار می کنم که اینقدر داری واسه این پروژه مدرسه زحمت می کشی.»

نسبت به گریه ها و رفتارهای بد او بی تفاوت باشید

معمولا سلاح یک کودک ننر جیغ و گریه هایش است. پاهایش را زمین می زند، خودش را روی زمین غلت می دهد و همه چیزهای اطرافش را پرت می کند.
مهم نیست!
واقعا تا زمانی که خطری سلامتش را تهدید نمی کند، مهم نیست برای رسیدن به خواسته هایش چه رفتاری از خودش نشان می دهد.

نکته مهم

فراموش نکنید تغییر و اصلاح یک رفتار اشتباه در کودکان زمان می برد. مخصوصا رفتار هایی که عزت نفس و اعتماد به نفس کودک و روابط او در بزرگسالی را تحت تاثیر قرار می دهد. شما می توانید از روانشناسان کودک نیز کمک بگیرید و صبور باشید. کودک را با لحن تند و جدی دعوا نکنید و به او القاب بد ندهید تا غرور او نیز خدشه دار نشود.