باید نبایدهای جدا کردن جای خواب کودک
خیلی وقت ها به ذهنمان می آید که از کی می توانیم جای این کوچولو رو که تمام تخت ما رو اشغال کرده جدا کنیم؟
ولی به این آسونی ها هم نیست چطور این کار رو بکنیم که به شکست و یا مقاومت کودک رو به رو نشویم و یا به روان وی آسیب وارد نکنیم.
متخصصان کودک نظرات متفاوتی دارند و نظریات کاملا متفاوتی در این راسته دارند در ادامه به بیان نظریات می پردازم و نکات هر کدام را با هم بررسی می کنیم.
رایج ترین نظریه در این خصوص جدا کردن جای خواب کودک در سنین 12-18 ماهگی است بهترین زمان برای جداسازی اتاق کودک 12 تا 18 ماهگی است زیرا در این سنین کودک، هنوز به والدین وابستگی پیدا نکرده و ترس از تاریکی برایش نا مفهوم است. برخی از افراد می گویند:
بسیاری از والدین به دلیل نگرانی از اینکه مبادا برای کودک مشکلی پیش آید و آن ها متوجه نشوند، کودک را کنار تخت خود می خوابانند البته برخی معتقدند کودکانی که مادر شاغل دارند بهتر است تا سن سه سالگی در تختی جداگانه در اتاق خواب مادر بخوابند و این مساله هیچ مشکلی ایجاد نمی کند.
اما برای جدا کردن اتاق خواب کودک باید عوامل متعددی را در نظر بگیریم برای مثال که کودک چندمین فرزند شماست، سبک دلبستگی کودک با مادر چگونه است و آیا مادر شاغل است می تواند در کیفیت این اقدام موثر باشد.
نباید های جدا سازی محل خواب کودک از والدین
و اینکه هیچوقت به یکبار اقدام به جدا کردن اتاق کودک نکنید برای جدا کردن اتاق خواب کودک سعی کنید در ابتدا رختخواب کودک را از خود جدا کنید و بعد از مدتی که کاملا آن را پذیرفت و خود شما نیز آمادگی لازم رو داشتید به جدا سازی اتاق خواب وی اقدام کنید.
مد نظر داشته باشید که کودکانی که وقتی کودک به سن مناسب رسیده است و با در نظر گرفتن شرایط و بدون تنش اتاقش را جدا می کنید چه آیتم های مثبتی را برای خود کودک به همراه دارد چه بسا خود والدین نیز از این مزایا سود خواهند برد ولی در نظر داشته باشید زمانی اقدام کنید که شرایط کاملا آرام باشد مثلا به تازگی به خانه جدید نیامده اید یا فرزند دیگر تازه به دنیا نیامده باشد یا با شروع به سرکار رفتن خودتان اقدام به جدا سازی نکنید یا اینکه با شروع گذاشتن به مهد اقدام به جدا کردن کنید این آیتم ها می تواند به تنهایی برای کودک بسیار دشوار باشد و او را آسیب پذیر کند و سطح اضطراب او را بالا ببرد پس بگذارید کمی بعد تر که دوباره همه چیز عادی شد گام های جدا سازی محل خواب و نهایتا اتاق خواب را اجرا کنید.
به یاد داشته باشید که قبل از سن 6 ماهگی نباید اتاق خواب کودک را از والدین جدا نمود زیرا تا قبل از 6 ماهگی، نوزاد آسیب پذیر است و همچنین به تغذیه از شیر مادر در طول شب نیاز دارد.
حواستان باشد که مادر از لحاظ روحی باید آماده باشد. اولین چیزی که برای جدا کردن اتاق کودک نیاز است، همراهی والدین بخصوص مادر است. آرامش داشتن مادر در این زمینه بدون شک به حل هرچه سریعتر این مشکل کمک خواهد کرد.
مزایای جدا نمودن رختخواب کودک از والدین
جدا نمودن اتاق خواب کودک سبب می شود اعتماد آن ها نسبت به والدین بیشتر شود و کودکان حتی زمانی که والدینشان در کنار آن ها نیستند احساس امنیت کنند.
و همچنین جدا نمودن اتاق خواب کودک موجب تقویت حس استقلال در کودک می شود و با این روش کودک احساس می کند فضای شخصی و مخصوص به خود را دارد و می تواند خود به صورت مستقل در اتاق خود بخوابد.
نکاتی که برای جدا کردن محل خواب کودک با آن مواجه می شوید
- از آنجا که کودک به خوابیدن در کنار والدین خود عادت کرده است، تغییر مکان خواب او برای کودک چندان خوشایند نیست، از این رو ممکن است این امر با مقاومت کودک روبرو شود و از کودک رفتارهای نامناسب دیده شود. برخی از والدین برای رهایی از ناراحتی های هنگام خواب، در مقابل کودک کوتاه می آیند و او را در تمایلاتش برای خوابیدن در کنار خودشان آزاد می گذارند و احساس می کنند که این بهترین کار برای کودک است. اگر چه این کار برای یکی دو شب قابل توجیه است، مثلاً وقتی که کودک بیمار است یا روحیه نامناسبی دارد؛ اما در بیشتر موارد این عمل مناسب نیست و به کودک می آموزد که با کمی اصرار و بد اخلاقی می تواند (حتی بعد از بزرگ شدن) در کنار والدین خود بخوابد. (در اینجا مادر نقش اساسی دارد و نباید اسیر احساسات مادرانه خود شود).
- به یاد داشته باشید تغییر مکان خواب کودک یک شبه ایجاد نمی شود و کودکی که چند سال در کنار والدین خود بوده به سادگی مکان جدید را نمی پذیرد، پس برای اینکه تغییر مکان کودک کمترین آسیب را به او برساند صبور باشید و در برابر رفتارهای او تحکمی عمل نکنید.
- هیچ گاه برای ایجاد این عادت در کودک از تنبیه استفاده نکنید، این امر می تواند آثار بسیار منفی در کودک داشته باشد و حتی ممکن است کودک دچار اختلالات خواب شود.
- ده تا سی دقیقه، هیچگاه به یکباره کودک خود را برای خواب به اتاقش نفرستید چرا که برای او بار روانی زیادی خواهد داشت ده تا سی دقیقه به همراه او در اتاقش بمانید برایش قصه بگویید و فضا را آماده کنید برای خوابیدن
- چنانچه کودک تا صبح چند بار از خواب بیدار می شود و می خواهد به رختخواب والدین برگشته و پیش آن ها بخوابد، در اینجا مقاومت والدین به ویژه مادر نقش اساسی و مهم را دارد. در چنین موقعیتی مادر باید با آرامش و همراه با نوازش با کودک خود صحبت کند و او را متقاعد کند که به اتاق خود باز گردد.
- چنانچه به هر دلیلی برای مدتی مجبور شدید که کودک را در کنار خود بخوابانید، به جای اینکه او را به اتاق خواب خود بیاورید، شما به اتاق او بروید و در کنار او (البته با فاصله) بخوابید.
- در اتاق کودک چراغ خواب قرار دهید تا نور کافی باشد، احساسات او را به تمسخر نگیرید و اجازه دهید احساسش را در مورد اتاق و جدا نمودن محل خوابش برای شما توضیح دهد.
- برای تزیین اتاق او از سلیقه خودش استفاده کنید و نظراتش را تا حد توان اعمال کنید، تا برایش جذاب باشد.
- بهتر است از جدا کردن مرحله به مرحله استفاده کنید. یعنی کودک در مرحله اول در رختخواب خود در اتاق والدین بخوابد، بعد رختخواب او به تدریج فاصله بیشتری از رختخواب والدین بگیرد تا آنکه به اتاق خودش منتقل شود.
سه نکته که والدین باید رعایت کنند
ایجاد مقدمات برای خوابیدن
وقتی برای خود و کودکتان زمان خواب مشخصی داشته باشید، پس از مدتی کودک به این خواب منظم عادت می کند. توصیه می شود والدین 15 تا 30 دقیقه قبل از خواب، مقدمات خواب کودک را فراهم کنند. خاموشی تلویزیون و چراغ های اضافه، آماده سازی تخت خواب و برقراری سکوت از جمله موارد غیر مستقیمی است که با رعایت آن، کودک برای خواب آماده می شود. توصیه می شود برای پیشگیری از مقاومت او، وقت خوابش را به طور مستقیم یادآوری نکنید.
ضرورت خاموش کردن وسایل الکترونیکی
وقتی تلویزیون، رایانه، اسباب بازی و دیگر وسایل الکترونیکی در طول شب روشن باشد، مغز کودک دچار اشتباه می شود و به کودک فرمان بیداری می دهد. یک ساعت قبل از خواب، همه این عوامل حواس پرتی را از او دور کنید تا با استرس کمتری برای خواب آماده شود.
اطمینان از تحرک کافی کودک در طول روز
از آن جا که کودکان انرژی بالایی دارند، این انرژی باید در طول روز تخلیه شود. درغیر این صورت این انرژی را با دیر خوابیدن، تخلیه خواهند کرد. البته مراقب باشید که کودک 2 تا 3 ساعت قبل از خواب فعالیت ورزشی و بازی های پر تحرک نداشته باشد چون هیجان بالا باعث می شود تمایل به دیر خوابیدن پیدا کند.