از کجا بفهمم برای بچه ام مادر یا پدر خوبی هستم؟

فرآیند مادر شدن یکی از وقایع لذت بخش و تکاملی زندگی زنان محسوب می شود.

با این وجود تغییرات جسمانی و روانی ایجاد شده، می تواند با درجاتی از تنش و اضطراب همراه باشد. اگر چه استرس به طور کلی یک واکنش انطباقی به چالش های محیطی است اما عوامل استرس زا در دوران بارداری ممکن است اثر منفی بر سلامت مادران باردار و نوزادان آن ها داشته باشد.
حالات عاطفی و اضطراب مادر در رشد جنین تاثیر می گذارد زیرا حالات هیجانی با تاثیر بر دستگاه عصبی مادر سبب آزاد گردیدن برخی مواد شیمیایی مثل استیل کولین و اپی نفرین شده و از طریق جفت به جنین منتقل می گردد و سبب افزایش حرکات جنین می شود. اگر فشار و اضطراب طولانی مدت باشد، حرکات جنین نیز شدید تر شده و نوزاد زودتر از موعد متولد می شود و عارضه هایی مانند کم خونی، بیش فعالی، تحریک پذیری زیاد، بد غذایی و...در چنین کودکانی بیشتر است.
بسیاری از مطالعات رابطه بالا بودن سطح کورتیزول را (که خود تحت تاثیر اضطراب و استرس مادر است) با خطرات آسیب های روانی و اختلال های روانشناختی و رشد کم نوزاد نشان داده است.

نتایج برخی آزمایشات نشان می دهد که ناخواسته بودن بارداری در بین مادران مضطرب به طور معناداری بیشتر از مادران غیر مضطرب بوده است و این عدم تمایل مادر به بارداری، از لحاظ روانی در مسئولیت پذیری او تاثیر دارد که ممکن است در رشد کودک اختلال ایجاد کند.

علی رقم این که تنها شرایط دوران نوزادی تعیین کننده کل زندگی انسان نمی باشد، ولی بنیادی بودن مسایل این دوره در رشته های مختلف دانشگاهی مورد تایید قرار گرفته است. آگاه کردن مادران باردار نسبت به اهمیت و حیاتی بودن سلامت مادر می تواند از بسیاری از خطرات احتمالی بعدی است جلوگیری کند.

سلامت روان به تعریف کینزبورگ (به نقل از میلانی فر) عبارت است از تسلط و مهارت در ارتباط صحیح با محیط. به اعتقاد وی فضای مهم زندگی، عشق، کار و تفریح، داشتن خانواده، ایجاد محیط خانوادگی خرسند، فرار از مسایلی که با قانون درگیری دارد، لذت بردن از زندگی و استفاده صحیح از فرصت؛ ملاک تعادل و سلامت روان است.

کارشناسان سازمان بهداشت جهانی بر این باورند که فردی که سلامت روان دارد توانایی های خود را می شناسد و در برابر عوامل تنش زای طبیعی زندگی برخورد موثر و مفیدی نشان می دهد. بر این اساس سلامت روان تنها به معنای نداشتن بیماری های روانی نیست بلکه به توانایی واکنش انعطاف پذیر و معنا دار به تجربیات زندگی اشاره دارد که به رشد و پیشرفت فرد در حوزه فردی و اجتماعی یاری می رساند. (سازمان بهداشت جهانی 2001)

این مقاله را از دست ندهید چقدر با کودک خود وقت می گذرانید

تحقیقات نشان داده است که هرچقدر مشکل روانی والدین شدید تر باشد بروز اختلالات رفتاری کودکان سریع تر خواهد بود.(هوستن و کانجر ترجمه یاسایی 1386). پژوهش های بوگلز، لتونن و رستیفو 2010 نشان می دهد که بین سلامت روان بالای مادر و فرزندپروری ذهن آگاهانه رابطه مثبت وجود دارد. طبق دیدگاه ایشان والدینی که مشکلات خاص، ناتوانایی یا تاریخچه ای از رفتارهای غیر قابل کنترل و هیجانات منفی از خود نشان می دهد بیشتر توجه خود را به رفتارهای منفی کودکشان اختصاص می دهند. چنین سوگیری توجهی به رفتارهای منفی فرزندان، با توجه خنثی یا مثبت به رفتار کودک تداخل کرده و موجب می شود والدین حساس تر شده و در مجموع مهربانی و صبوری کمتری از خود نشان دهند.

سلامت روان کودک و مادر روابط تنگاتنگی با یکدیگر دارد. دکتر بهزاد چاووشی دکتری روانشناسی در جواب پرسش:

من از کجا بفهمم برای بچه ام مادر خوبی هستم؟
می گوید: از اینکه چقدر می تونی اضطرابشو کم کنی...
و در ادامه سوال دیگر از کجا بفهمم برای بچه ام پدر خوبی هستم؟
می گوید: از اینکه چقدر میتونی اضطراب مادرش رو کم کنی...!

و این مساله اضطراب در تمامی سنین همراه ما خواهد بود. و باید بدانیم مادر سالم و داشتن فرزند سالم رابطه مستقیم دارند.

فروشگاه سبزآبی با مدیریت آقای آشور، تولید کننده لباس نوزاد و کودک این مهم را شناسایی کرده و سعی دارد با آگاهی به والدین پر تلاش و دلسوز، جامعه را به سهم خود به ایده آل های سلامت نزدیکتر کند.