ثبات رویه در تربیت کودک
به ادب و تربیت به عنوان نوعی آموزش فکر کنید
به تأدیب و تربیت به عنوان نوعی آموزش فکر کنید، نه شکلی از تنبیه! فرزندتان نیاز دارد که بیاموزد چگونه با دیگران کنار بیاید و از خطر برکنار بماند. او دانش آموز مشتاقی است اما مهم ترین درس ها که تقسیم کردن چیزها با دیگران، صبر، همکاری و احتیاط است، چند سال طول می کشد تا خوب فهمیده و تثبیت شوند. به عنوان معلم اصلی او، این کار شماست تا با ثبات، صبر و دلسوزی خود این درس ها را در ذهنش تثبیت کنید.
هرگز کودک را کتک نزنید
هر قدر هم که رفتار فرزندتان بد باشد، کتک زدن نباید یکی از گزینه های شما باشد. کتک زدن کودکان و سیلی خوردن به آنها می آموزد که باید از پدر و مادر خود بترسند و مهم تر از آن، این پیام را به آنها می دهد که اگر قوی تر باشی، زدن دیگران ایرادی ندارد. اگرچه شما هرگز قصد آسیب رساندن به فرزندتان را ندارید، ولی وقتی عصبانی هستید به سادگی ممکن است کنترل خود را از دست بدهید.
مطالعات نشان می دهد که ضربه زدن به باسن و سایر تنبیه های فیزیکی، از جمله سیلی زدن یا تکان دادن کودک، بچه ها را از بدرفتاری بازنمی دارد. در حقیقت، شواهد نشان می دهد که تنبیه بدنی با بزرگ تر شدن باعث پرخاشگری آن ها می شود و می تواند ریسک اختلالات سلامت روان و مصرف مواد مخدر در بزرگسالی را افزایش دهد. تنبیه فیزیکی همچنین می تواند در عملکرد بچه ها در مدرسه تأثیر منفی بگذارد.
اگر احساس می کنید که می خواهید فرزندتان را کتک بزنید، تا وقتی این احساس می گذرد به خودتان یک وقفه بدهید. همچنین در مورد عواقب و اثر بدرفتاری با کودکان آگاه باشید.
با نگرش مثبت پیش بروید
انضباط دادن همیشه نباید منفی باشد. وقتی فرزندتان را در حال یک رفتار خوب مثل دادن یک اسباب بازی با دوستش یا جمع کردن چیزهایی که ریخته است می بینید، با شادی و غافلگیری او را تشویق کنید. در نتیجه او یاد می گیرد که مجبور نیست بدرفتاری کند تا توجه شما را به خود جلب کند.
چگونه از پیدایش طرح واره ها جلوگیری کنیم؟
در ثبات یک روش جدی باشید
برای کودکان نوپا ثبات رویه و روش بسیار حیاتی است. اگر دست زدن به گوشی شما دیروز ممنوع بود، امروز هم باید ممنوع باشد و نگران تکرار خواسته هایتان هم نباشید. برای کودک نوپا ممکن است لازم باشد که چیزی را به معنای واقعی کلمه 100 بار بشنود تا منظورتان را درک کند.
اما باید به تاثیرات تأدیب کلامی خشن در کودک نیز توجه کافی داشته باشیم. جدی بودن با خشن بودن فرق دارد. تحقیقات نشان می دهد آزار کلامی نیز می تواند برای بچه ها به شدت آسیب زا باشد است. والدین باید از فریاد کشیدن سر کودکان، خجالت دادن و تحقیر آن ها خودداری کنند. مطالعات نشان می دهد آزار کلامی خشن و همچنین تنبیه بدنی می تواند هورمون های استرس را بالا می برد و مغز کودکان را تغییر دهد. این کار همچنین به عزت نفس بچه ها آسیب می زند و با مشکلات رفتاری و افسردگی در کودکان و نوجوانان همراه است.
به جای توضیح طولانی، خیلی ساده بگویید
وقتی کودک کار خیلی اشتباهی می کند، به سخنرانی نیاز ندارد، فقط یک «نه» قاطع به او بگویید و گاهی هم همراه با توضیح مختصری مثل، «ممکن بود صدمه ببینی» یا «این وسیله اسباب بازی نیست». سپس او را به فعالیت مناسبی راهنمایی و سرگرم کنید. کودکان کوچک و خردسال بازه توجه کوتاهی دارند، بنابراین احتمالا خوشحال خواهد شد که به فعالیت جدیدی مشغول شود.
آگاهانه از وقفه های تربیتی استفاده کنید
وقفه دادن می تواند مفید باشد، اما بعضی از کودکان این مفهوم را تا زمانی که حداقل سه سال دارند درک نمی کنند. برای یک کودک کوچک تر، وقفه ها گیج کننده و ناامیدکننده هستند. اگر کودکتان به اندازه ای بزرگ شده است که معنای وقفه ها را درک کند، باز هم از آنها با دقت و کمتر استفاده کنید و مدتشان را به سه دقیقه یا کمتر محدود کنید، فقط به اندازه ای که فرزندتان بتواند کنترل خود را به دست بیاورد. به جای اینکه فرزندتان را به اتاقش بفرستید او را در «صندلی شیطنت» بگذارید، زیرا نباید کودک اتاقش را با تنبیه ارتباط دهد. می توانید خودتان هم کنارش بنشینید. در این حال، او احتمالاً زودتر آرام خواهد شد.
چطور به اشتباهات کودک واکنش نشان دهیم؟
انجام کارها را آسان کنید
انجام کار درست را برای فرزندتان تا جای ممکن آسان تر کنید. سعی کنید از قرار دادنش در شرایطی که نمی تواند خود را کنترل کند خودداری کنید. برای مثال، وقتی خسته و گرسنه است، او را به یک خرید طولانی نبرید و او را با چیزهایی که مجاز به دست زدن به آن ها نیست احاطه نکنید. اگر دنیای اطراف کودک مملو از چیزهای وسوسه انگیز باشد، شما مجبورید تمام روز را صرف نه گفتن کنید. سعی کنید فرصت های او برای بازی و کشف و شناخت جهان را به حداکثر برسانید اما شانس او برای به دردسر افتادن را به حداقل برسانید.
روش های مثبت برای تربیت بچه
تکنیک های خوب تربیتی بدون این که آسیبی به بچه ها برساند به آنها می آموزد که چگونه رفتار خود را کنترل کنند. کارشناسان این روش های مثبت را برای آموزش رفتار خوب توصیه می کنند:
رفتار خوب را تحسین کنید
گوش به زنگ کارهای خوبی که کودک شما انجام می دهد یا سعی در انجام آنها دارد، مانند گوش دادن به شما، مؤدب بودن و کمک به دیگران باشید. با تحسین کودکان به خاطر کارهای خوبی که انجام می دهند، به آنها می آموزید که خوب بودن، و نه رفتار نامناسب، بهترین راه برای جلب توجه شماست.
محدودیت هایی تعیین کنید
وقتی کودک شما بدرفتاری کرد، از رفتار بد او نام ببرید و به او بگویید که آن را متوقف کند.
قوانین مشخصی تنظیم کنید و به آن ها پایبند باشید
قوانین را به وضوح برای کودک خود توضیح دهید. بچه ها ممکن است در ابتدا سعی کنند این قوانین را با کشمکش بسنجند، اما شما ثابت قدم بمانید.
به فرزندتان گوش کنید
زمانی را صرف صحبت در مورد قسمت های خوب و قسمت های دشوار روز کودک خود کنید. اگر او روز سختی داشته است، بگذارید کل ماجرا را تعریف کند. سپس بازخورد مثبت و پیشنهادهایی در مورد روش های بهتر رفتار کردن یا پاسخ دادن به او بدهید. برای اطلاعات بیشتر، مطلب با کودکانمان حرف بزنیم را ببینید.
زنگ تفریح داشته باشید
اگر احساس می کنید از دست کودکتان کلافه شده اید، ابتدا مطمئن شوید که او در جای امنی قرار دارد و سپس به خودتان «وقفه ای» برای آرام شدن، از طریق کارهایی مانند گوش دادن به موسیقی یا تماس با یک دوست بدهید.
